پیش بینی عضویت نوجوانان و جوانان در گروههای معتاد و غیرمعتاد براساس حمایت اجتماعی ادراک شده، سبک های دلبستگی، سبک های هویتی و صفات شخصیتی

هدف از انجام این پژوهش تعیین نقش حمایت اجتماعی ادراک شده، سبک های دلبستگی، سبک های هویتی و صفات شخصیتی در تمیز نوجوانان و جوانان معتاد و غیرمعتاد است. در این مطالعۀ علّی ـ مقایسه ای جامعۀ آماری همۀ مردان معتاد 15 تا 25 ساله (معتادان به مواد مخدر و مواد محرک) بستری شده در مرکز بازپروری توسکا متعلق به جمعیت خیریۀ تولد دوباره در منطقۀ افسریه تهران است. همچنین جامعۀ آماری افراد غیرمعتاد نیز مردان 15 تا 25 سالۀ ساکن در منطقۀ افسریه است. برای نمونه گیری 60 معتاد و 60 غیرمعتاد به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت اند از: پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، 1988)، سبک های دلبستگی بزرگسالان (بشارت، 1379)، سبک های هویت برزونسکی ( isi-6g ، وایت و همکاران، 1998)، و neo-ffi (کاستا و مک کری، 1992). برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. یافته ها نشان داد که به کمک متغیرهای گفته شده می توان عضویت در گروههای معتاد و غیرمعتاد را پیش بینی کرد. تابع حاصل به روش همزمان قادر به تبیین 7/61 درصد و در روش گام به گام 60 درصد از واریانس تفاوت در گروههای معتاد و غیرمعتاد بود (001/0 > p ). با مقایسۀ ضرایب استاندارد در روش همزمان و گام به گام، هویت هنجاری، حمایت اجتماعی ادراک شده و مسؤولیت پذیری به ترتیب بیشترین نقش را در تمایز دو گروه معتاد و غیرمعتاد داشتند. پیش بینی عضویت گروهی نشان داد که در روش گام به گام 7/86 درصد از افراد در گروههای معتاد و غیرمعتاد به درستی طبقه بندی شده اند.